XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
A.
Batik bat dira, 82 artikuluko aurreneko hiru apartatuetan adierazita daudenak (eta gainera, erlazioz, 7koa).
1870eko ezkontza-legetik, senar-emazteen bananketako kausa legitimotzat kontsideratu izan ziren, bizitetxearen abandonua, adulterioa, gogorkeriak edo irain larriak, ezkontide batek bestea erlijioz aldatzera behartzea, gizonak bere andrea prostituitzeko proposamena egitea, ezkontzako umeak galbideratzeko edo prostituitzeko intentua egitea eta giltzape handia.
Hauek eta hauekin erlazionaturik dauden beste batzuk, denak daude Kz.eko testu berrietan jasorik, baina teknika legegile jeneralizatu hobeago batekin, zeinaren asmoa baita aurreko sistemaren zurruntasuna haustea, non bananketa-kausak xehe-xehe espezifikatuz bilatzen zena zen,(...)
(...)azken buruan eta zorrozki zehaztuz, bananketa-posibilitateentzat eremu mugatu-mugatu bat eskaintzea.
Honelakoak dira testuok:
a)
a') Bizitetxea abandonatzeari dagokionez, suposatzen baitu, hautsi egiten dela elkarrekin bizitzeko betebeharra, Kz.eko 68 art.ak senar-emazteei ezartzen diena, badirudi aski izango dela, bananketa-kausa legezkoa izateko,
(...)nahiz eta bertan Kp.eko 487 art.ak famili abandonuko delituarentzat seinalatzen dituen zigortu beharreko ukanbehar guztiak bildu ez.
Hori frogatzeak suposatzen du, indargabetu egiten dela elkarbizitza-presuntzioa, Kz.eko 69ko artikuluan egiten dena.
Kz.eko 82-1 artikuluan esaten den bidegabeko abandonuak, zehatz eta mehatz,
Ondorioz, ez dirudi kontuan izatekoa denik, bananketa-kausa ipintzeko, ezkontideen bizileku juridikoaren kontzeptua, Kz.eko 70 artikuluan begiesten dena.
b') Desleialtasunak mamitzen duen bananketa-kausak ezkontza-obligazioa ez betetzea begiztatzen du, zeina Kz.eko 68 artikuluak ere ezartzen baitu positiboki eta aurreko Zuzenbideak baino zabaltasun handiagoarekin konfiguratzen, bada Zuzenbide zaharrak murrizkoiki adulterioan konkretatzen zuen hura.
Egia esan, desleialtasun-kontzeptua oso zaila da mugarritzen